Ochrona zdrowia i życia ludzkiego jest podstawowym warunkiem uprawiania turystyki. W obecnej sytuacji, w której turysta w krótkim czasie może przenieść się w najodleglejsze zakątki kuli ziemskiej, możliwe jest pojawienie się różnorodnych zagrożeń zdrowotnych. Podróżowanie po krajach o odmiennych warunkach geograficznych, kulturowych, społeczno-gospodarczych (czemu sprzyja postępujący proces globalizacji) oraz zróżnicowanych standardach sanitarno-higienicznych, może wiązać się z potencjalnym zagrożeniem dla zdrowia. Aby ograniczyć ryzyko zachorowania w czasie podróży lub po powrocie do kraju, konieczna jest znajomość i przestrzeganie podstawowych zaleceń dotyczących np. aklimatyzacji do zmienionych warunków środowiskowych, sposobów korzystania z bezpiecznej wody i żywności, wykonania przed podróżą wskazanych szczepień ochronnych, zabezpieczenia przed malarią. Zagrożenia zdrowotne dotyczące uprawiania turystyki są wielostronne, ponieważ jest się nie tylko narażonym na nabycie infekcji typowej dla danego regionu, ale istnieje również niebezpieczeństwo wypadku w czasie podróży, zwiedzania, uprawiania na miejscu ryzykownych przedsięwzięć jak nurkowania, latania lotnią, canyoningu itp., zwłaszcza gdy dotyczy to ludzi niewytrenowanych lub chorych przewlekle. Liczba osób czasowo zmieniających miejsce pobytu zwiększyła się z 25 milionów w roku 1950 do ponad miliarda w 2012 r., co świadczy o dynamicznym rozwoju turystyki. Ryzyko, na jakie narażone są osoby podróżujące, zależy od kierunku podróży, jej warunków oraz długości pobytu. Przebywanie w pewnych strefach, zwłaszcza w strefie tropikalnej czy subtropikalnej, wymaga większej wiedzy i lepszego przygotowania się do wyjazdu, aby zminimalizować zagrożenia zdrowotne. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia 40% turystów odwiedzających kraje leżące w strefie tropikalnej ma problemy zdrowotne, 7% musi się zwrócić o pomoc lekarską, u 0,35% konieczne jest leczenie szpitalne, 1 turysta na 100 000 podróżujących do tych krajów umiera. W ostatnich latach, zwłaszcza po wydarzeniach 11.09.2001 roku, wzrosło również zagrożenie związane z zamachami terrorystycznymi. Świadomość tych zagrożeń oraz umiejętność odpowiedniego zachowania i reagowania w nagłych wypadkach są niezbędne zwłaszcza dla ludzi, którzy zawodowo zajmują się turystyką. Kompendium ma stanowić pomoc dydaktyczną dla studentów turystyki specjalizujących się w zakresie rekreacji, hotelarstwa, gastronomii i organizacji biur podróży; może być również poradnikiem dla pilotów wycieczek oraz osób wybierających się w podróż turystyczną. (ze wstepu)

Książka ta nie jest ani podręcznikiem towaroznawstwa spożywczego ani tym bardziej opracowaniem z zakresu chemii żywności. Została napisana z myślą o studentach kierunku turystyka i rekreacja, dla których obowiązujące standardy nauczania przewidują zdobycie wiedzy z zakresu nauki o żywności. Dotyczy to zdaniem autora szczególnie tych studentów, którzy wybierają specjalność w zakresie zarządzania nie tylko w gastronomii, ale także w hotelarstwie, gdyż hotele są ściśle związane z gastronomią, więc osoby zarządzające hotelami powinny mieć także pewną wiedzę odnoszącą się do jakości żywności. Dotyczy to także uczestników kursów i studiów podyplomowych prowadzonych przez szkoły turystyczne. Jakość żywności jest zagadnieniem bardzo obszernym i opracowanie to nie obejmuje całości materiału, kóry pod tytułem jakość żywności można by zaprezentować. Mimo to powinno ono być dla ww. studentów przydatne. Pisząc tę książkę autor korzystał z różnych opracowań, z których najważniejsze zostały podane na końcu poszczególnych rozdziałów, jako literatura pogłębiająca. Czytelnika zachęca się do skorzystania z tych źródeł i do pogłębienia wiedzy z tego zakresu.