Jak przygotowywać się do wystąpienia przed publicznością lub przed kamerami? Jakie są sposoby radzenia sobie z tremą? Jak uniknąć wpadek i jak wybrnąć z sytuacji, gdy już się przydarzą? Jak postępować w kontaktach z dziennikarzami? – na te i inne pytania odpowiada Maciej Orłoś, jeden z najbardziej popularnych prezenterów telewizyjnych w Polsce.

Czy wystąpienia publiczne mogą być pomocne w dotarciu do prawdy o sobie i swojej autentyczności? Przemysław Kutnyj, autor książki Sztuka autoprezentacji i wystąpień publicznych, udowadnia, że tak, jeśli tylko zadbamy o dobrą komunikację. Dobrą, to znaczy taką, która uwzględnia ideały klasycznej retoryki: prawdę i uczciwość. Autor pokazuje, że przemowy publiczne to rzemiosło, które może opanować każdy. Książka ma charakter kompendium, które kompleksowo, krok po kroku pomoże przygotować wystąpienie publiczne. Przemysław Kutnyj porusza kwestie językowe, stylistyczne, jak również te dotyczące stresu na poziomie profesjonalnego treningu mentalnego. Omawia także zagadnienia związane z mową ciała i emisją głosu. Ze wskazówek zawartych w poszczególnych rozdziałach skorzystają wszyscy ci, którzy na co dzień borykają się z trudnościami w przygotowaniu i wygłoszeniu prezentacji tak, aby była ona naturalna i przystępna. Książka prezentuje rzetelną wiedzę oraz techniki przydatne w rozwijaniu umiejętności mówcy. Zawiera ciekawe studia przypadków, ćwiczenia, wiele inspiracji oraz obszerną część poświęconą storytellingowi. Publikacja jest przeznaczona dla wszystkich, którzy chcieliby przemawiać publicznie, również w formie webinarów czy w innych formach prezentacji w internecie. To tytuł dla tych, którzy pragną udoskonalić swój warsztat mówcy o konkretne narzędzia i szukają sposobu, by jasno wyrażać myśli i skuteczniej osiągać cele zawodowe oraz prywatne z poszanowaniem innych ludzi.

Oddajemy w ręce Czytelnika drugą publikację stanowiącą rezultat projektu badawczego z cyklu Sukces w zarządzaniu kadrami. Przewodnim tematem edycji w roku 2016 - o czym już była mowa we Wstępie do PN 429 – są Dylematy zarządzania kadrami w organizacjach krajowych i międzynarodowych. Przypomnijmy też, że o ile w PN 429 dylematy były rozpatrywane w kontekście problemów zarządczo-ekonomicznych, to w tomie niniejszym akcent zostaje przesunięty na problemy zarządczo-psychologiczne. Zatem i w jednym, i w drugim tomie wspólnym punktem odniesienia jest zarządzanie, którego podmiotem oddziałującym i jednocześnie przedmiotem oddziaływania są pracownicy. Z tego też względu obydwie publikacje mają charakter komplementarny. Przy okazji warto zauważyć, że w obu publikacjach terminy „zarządzanie kadrami”, „zarządzanie zasobami ludzkimi” czy „zarządzanie kapitałem ludzkim” są często stosowane zamiennie. W PN 429 zidentyfikowano sześć zasadniczych obszarów problemowych, do których nawiązywali poszczególni autorzy. Były to: wybrane narzędzia realizacji celów zarządzania zasobami ludzkimi, ewaluacja kompetencji i inwestycje w rozwój kapitału ludzkiego, kapitał ludzki i kompetencje pracownicze w perspektywie międzynarodowej, przywództwo i rozwiązania kadrowo-zarządcze w sektorze publicznym, dylematy logiczne i analityczne w teorii i praktyce zarządzania zasobami ludzkimi oraz nowa gospodarka i nowe trendy. Zatem przyjmowana przez autorów perspektywa dotycząca dylematów była stosunkowo szeroka. Podobnie rzecz się ma w niniejszym tomie. Chociaż i tutaj artykuły uporządkowano według kolejności alfabetycznej nazwisk ich autorów, to w strukturze problemowej PN 430 można wyodrębnić sześć zasadniczych obszarów tematycznych.

[Czuję] wyjątkowo przykry stan, tę okropną nie do opisania mękę, zwaną tremą. Odbiera ona nie tylko odwagę, ale i pozbawia sił – istna męczarnia. Ignacy Jan Paderewski Praca zawodowego muzyka jest jednym z najbardziej złożonych rodzajów działalności. Podstawą sukcesu są tu wieloletnie codzienne ćwiczenia, wymagające dużego wysiłku fizycznego i psychicznego. Można powiedzieć, że występ publiczny jest „wierzchołkiem góry lodowej” w życiu muzyka, na którym za każdym razem ważą się losy muzyka-wykonawcy i muzyka-osoby. Jeśli muzyk pozytywnie ocenia obie te sfery, owocuje to poczuciem dobrostanu psychicznego, co stwarza dobre warunki do dalszego twórczego rozwoju. Dlatego już sama myśl o możliwości niepowodzenia wzbudza lęk, który doprowadzić może do dezorganizacji procesu gry i radykalnego spadku jakości wykonania. Zjawisko tremy z pewnością znane jest każdej osobie występującej publicznie, doświadczamy tego uczucia w najważniejszych dla nas momentach życiowych. Dla większości zawodów problem tremy nie jest tak istotny ze względu na to, że występy publiczne są w nich zjawiskiem okazjonalnym. Natomiast w zawodach artystycznych, wykonawczych umiejętność radzenia sobie z tremą jest często czynnikiem decydującym o możliwości wykonywania zawodu. Julia Kaleńska-Rodzaj, doktor psychologii, psycholog-praktyk i zawodowy muzyk, poszukuje naukowych odpowiedzi na pytania: Czym jest trema? Czy jest wyłącznie zjawiskiem negatywnym, przeszkodą, którą należałoby usunąć z drogi, by występ był udany? Autorka eksploruje możliwości interpretacji tremy jako stanu podwyższonego pobudzenia, jako lęku społecznego oraz jako emocji złożonej. Dzieli się własnymi doświadczeniami wyniesionymi z pracy psychologicznej z muzykami: dwa ostatnie rozdziały książki mają praktyczny charakter − poświęcone są radzeniu sobie z tremą oraz optymalnemu przygotowaniu się wykonawcy do występu publicznego. Choć książka napisana jest głównie z myślą o muzykach – wykonawcach i pedagogach, to zaprezentowane w niej techniki mogą pomóc każdemu z nas w regulacji emocji podczas ważnych wydarzeń życiowych. Mamy do czynienia z książką na wskroś nowoczesną, która dostarcza gotowych narzędzi do zrozumienia zjawiska tremy jako fenomenu umysłowego. Z recenzji dr. hab. Kamila Imbira, prof. UW Autorka wykazała się erudycją i w ciekawy sposób oraz dobrym językiem pomaga zrozumieć czytelnikowi psychologiczne mechanizmy tremy muzyków. Z recenzji dr hab. Agaty Błachnio, prof. KUL